2/2025 Florence

Ontwerpbeleidsaanbevelingen

Maart 2025

Op weg naar een Handvest van de burger voor Europa: hoe mensen die zich over de grenzen heen met elkaar verbinden, helpen bij het democratiseren van crisisbeheer in verschillende landen en regeringsvormen, steden, regio's, landen, de EU?

Herkenning van het proces:
Het handvest erkent de agonistische of conflictueuze aard van democratie, zoals blijkt uit de bijeenkomsten van de assemblee waar meningsverschillen tot uiting kwamen in de verschillende spanningen of compromissen die uit de eerste discussie naar voren kwamen. De vergadering faciliteerde beraadslagingen over tien verschillende afwegingen, die hieronder worden weergegeven. De voorlopige beleidsaanbevelingen hieronder zijn de uitkomsten van de beraadslagingen van kleine groepen burgers tijdens de bijeenkomst in Florence, gebaseerd op de uitkomsten van bijeenkomsten van de assemblee in Athene en online. De groepen bestonden uit 12 burgers, twee facilitatoren, vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties en waarnemers. Elke groep had de mogelijkheid om direct feedback te geven op de beleidsaanbevelingen van twee andere groepen. 

Trade Off 1: Macht van de uitvoerende macht versus macht van de burgers

Aanbeveling 1: Autonome besluitvormende gemeenschappen versterken

1.1. Kernbeginsel: Europese besluitvormers moeten zinvolle input, adviezen en bruikbare oplossingen van autonome overleggemeenschappen respecteren en mogelijk maken. Deze gemeenschappen omvatten, maar zijn niet beperkt tot: gemeenschappen op het gebied van hernieuwbare energie, huisvesting, jongeren, ouderen, milieu en feministische maatschappelijke organisaties. Dit zijn gemeenschappen die zich hergroeperen om gemeenschappelijke of lokale diensten te verlenen en zich via hun gedeeld bestuur ontwikkelen tot deliberatieve gemeenschappen. Maar helaas beschikken deze gemeenschappen vaak niet over voldoende middelen, tijd of vaardigheden om hun invloed te maximaliseren.

1.2. Belangrijkste acties:

De autonomie versterken: Versterk de onafhankelijkheid en het zelfbestuur van deze gemeenschappen.

Vergroot en verbind deze gemeenschappen geleidelijk: Faciliteer de uitbreiding van participatie binnen en tussen deze gemeenschappen.

Integreer op termijn overheidsactoren: Integreer een regeringsvertegenwoordiger of ambtenaar in gemeenschapsdiscussies, zodra de gemeenschap er klaar voor is, en zorg ervoor dat deze vertegenwoordiger de discussie niet domineert maar dient als verbindingspersoon en informatiebron.

Aanbeveling 2: Extremisme bestrijden door collectieve intelligentie te mobiliseren

2.1. Kernbeginsel: De Europese discussiesfeer in en tussen onze landen moet in de eerste plaats worden ontworpen en beheerd om extremisten tegen te gaan, niet alleen door middel van regelgeving waarmee bepaalde soorten uitingen worden gecontroleerd of verboden, maar ook door middel van crowdsourcing van informatie. Humor en jongerencultuur zijn hierbij van groot belang. Dit omvat gerenommeerde en onafhankelijke online platforms (zoals "Demagog" in Tsjechië) om desinformatie te bestrijden en de invloed van charismatische leugenaars en ineffectieve regeringen publiekelijk te verminderen. Maar hoe implementeren we dit in de praktijk? Makkelijker gezegd dan gedaan.

2.2. Belangrijkste acties:

• Synergieën met onafhankelijke platforms: Stimuleer samenwerking met gerenommeerde onafhankelijke platforms (bijvoorbeeld Demagogues in Tsjechië).
• Checklists en standaarden: Checklists voor positieve en negatieve acties en gedragingen ontwikkelen en gebruiken, met de nadruk op gebieden als corruptie en manipulatie.
• Maandelijks toezicht door burgervergaderingen: Voer regelmatig openbare debatten binnen maandelijkse burgervergaderingen die debatteren op basis van deze gerenommeerde platforms, wijs de burgervergadering aan om toezicht te houden op het platformbeheer, inclusief transparante selectie en tijdelijke mandaten voor platformbeheerders.
• Verspreiding van gecontroleerde informatie: Onafhankelijke organisaties moeten over middelen beschikken om de grootschalige verspreiding van geloofwaardige en controleerbare feiten te bevorderen.
• Platformbeheer en factchecking: Onderzoek crowdfundingmodellen om het platform te ondersteunen en zorg voor volledige transparantie bij factcheckingprocessen.
• Onafhankelijkheid: Het platform vrijwaren van externe invloeden.

Aanbeveling 3: Burgers in staat stellen zich voor te bereiden op crises

3.1. Kernbeginsel: burgers moeten op geloofwaardige wijze in staat worden gesteld effectief deel te nemen aan het openbare leven in alle fasen, van routinematig bestuur tot crisisrespons, zonder te wachten tot de crisis acuut wordt.

3.2. Belangrijkste acties:

• Er moet een doorlopende burgerlijke infrastructuur worden opgezet die in tijden van crisis kan worden geactiveerd.
• Gerichte burgerschapsvorming: Verbeterde en gerichte programma's voor burgerschapsvorming en gratis onderwijs uitvoeren, met inbegrip van het gebruik van "student-leraren".
• Vertrouwenstraining: Training aanbieden die is gericht op het opbouwen van het vertrouwen van burgers in burgerparticipatie.
• Informele participatieplicht: Een informele plicht invoeren, vergelijkbaar met juryplicht, om deel te nemen aan burgervergaderingen, ter vervanging van een stemplicht, maar met een zachte plicht om deel te nemen en met compensatie.
• Burgerplatforms: Opzetten en ondersteunen van burgerplatforms voor betrokkenheid en samenwerking, met name in tijden van crisis
• Geavanceerde openbare raadplegingen: Versterken en uitbreiden van openbare raadplegingsprocessen die eenvoudigweg kunnen vertrouwen op bestaande e-mail- of sociale-medialijsten
• "Doe wat je het beste weet": Betrokkenheid van deskundige burgers: burgers betrekken bij gebieden waarop zij over relevante expertise beschikken.

Trade-Off 2: Betrokkenheid van burgers bij onmiddellijke crisisrespons vs. langetermijnplanning

Aanbeveling 1: Vergroot de mogelijkheden voor in-personele ruimten voor het vergroten van deliberatieve vaardigheden

1.1 Kernprincipes: Burgers moeten toegang hebben tot ruimten en training om hun deliberatieve vaardigheden te vergroten, waardoor ze meer betrokken raken bij lokale besluitvorming (met name over zaken die hun leven direct beïnvloeden), wat uiteindelijk zal leiden tot sociale cohesie.

1.2. Belangrijkste acties

• Regelmatige lokale dialogen
• Scholen moeten lesprogramma's over (Europese) deliberatie opnemen.
• Regelmatige ruimten voor het aanleren van deliberatieve vaardigheden (Idealiter elke 1-5 jaar)

Deliberatieve vaardigheden: Communicatie

Empathiek luisteren (actief luisteren)

Emotioneel begrip

Richtlijnen

Respect voor verschillen

Probleemoplossend en oplossingsgericht

Proactief en respectvol vragen stellen

Deliberatieve vaardigheden: Informatie

Factchecking & Onderzoek

Voorbereiding via toolkits en trainingen

Uitwisseling van beste praktijken

Betrokkenheid bij de buurt

Deliberatieve vaardigheden: Empowerment

Inclusieve besluitvorming

Verantwoordelijkheid voor de jeugd

Dialogen gevolgd door actie

Erbij horen en collectieve actie

Politieke vorming

Resourcesplanning en investeringen in lokale economieën

Opschalen en verbinden van collectieve intelligentie

1.3. Potentiële uitdagingen

• Betrokkenheid van mensen op de lange termijn
• Bepaling van de juiste institutionele ondersteuning.
• Toegang tot middelen (moet systematischer worden gefinancierd).
• Burgers moeten toegang krijgen tot deze ruimten en training.

Trade-Off 3: Vertrouwen op leiders vs. verantwoording

Aanbeveling 1: Burgervergaderingen moeten worden geïnstitutionaliseerd op lokaal, nationaal en Europees niveau, georganiseerd door de Europese Commissie of het Europees Parlement.

1.1 Kernprincipes: Als burgervergaderingen worden geïnstitutionaliseerd, worden vertrouwen en verantwoordingsplicht vergroot. Hierdoor zal het vertrouwen van burgers in politici toenemen. De burgervergadering is een win-winsituatie voor beleidsmakers en lokale overheden.

1.2. Belangrijkste acties

• Burgervergadering institutionaliseren op lokaal, nationaal en Europees niveau, georganiseerd door de Europese Commissie of het Europees Parlement.
• Compositie: minimaal 20 leden.
• Assemblee moet bestaan uit ambassadeurs van andere assemblees
• Assemblee moet worden georganiseerd door middel van sortitie, rekening houdend met vertegenwoordiging.

1.3. Potentiële uitdagingen

• Uitdaging om gemeenschappelijke lokale kwesties te vinden waarover kan worden beraadslaagd
• Uitdaging om met uiteenlopende meningen en belangen om te gaan (bijvoorbeeld op het gebied van toerisme, klimaat, migratie)
• Onwil van politieke actoren om oplossingen aan te nemen
• Financiering
• Participatie van burgers
• Transparantie van proces

Suggesties om te waarborgen:

Evaluatie van beleid

Transparant proces

Evaluatie van burgers

Omziende instellingen

Trade-off 4: Direct vs. Deliberatieve democratie

VOOR DE CRISIS

Aanbeveling 1: Betrokken overheden moeten burgers vaardigheden, ruimtes en processen bieden om vaker en regelmatiger actieve burgers te zijn (bijvoorbeeld participatieve budgettering)

Aanbeveling 2: Betrokken overheden moeten deliberatieve processen gebruiken om burgers te betrekken bij het opstellen van protocollen/ strategieën en bij beslissingen over hoe om te gaan met afwegingen over rechten en moeilijke keuzes

Aanbeveling 3: Relevante belanghebbenden moeten gebruikmaken van directe participatiemethoden (referendum, online raadpleging, oproepen) om te kiezen tussen verschillende protocollen/strategieën.

TIJDENS CRISIS

Aanbeveling 4: De uitvoerende autoriteit moet zorgen voor gedeelde verantwoordelijkheid tussen alle actoren om checks and balances te waarborgen

NADAT CRISIS

Aanbeveling 5: De bevoegde autoriteiten moeten de doeltreffendheid van de burgervergadering evalueren.

1.1 Kernbeginselen

• niets over ons zonder ons!

1.2. Kernacties

. Belangrijkste acties
• Online tools/technologie kunnen helpen de kosten te verlagen en de implementatietijd te verkorten (relevant voor alle aanbevelingen)
• Netwerk van coördinatoren om debatten te organiseren en vervolgens op te schalen (relevant voor alle aanbevelingen)
• burgers als "waakhonden" moeten in gemengde vormen in contact treden met instellingen om ervoor te zorgen dat het proces wordt nageleefd. (Aanbeveling 4)
• Evaluatie van de protocollen met burgers en verzoening van polariserende standpunten en doorleefde crisiservaringen. (Aanbeveling 5)

Algemene betrokkenheid van actoren

• Burgers: Grijpen de kansen die hen worden geboden
• Politici: zetten de eerste stap: macht delegeren, luisteren en opvolgen
• Experts: Om de beraadslagingen van burgers te informeren criteria: onbevooroordeeld (geen belangenverstrengeling), open voor nieuwe ideeën, diversiteit.

Trade-off 5: digitale hulpmiddelen versus mensgerichte aanpak

Aanbeveling 1: Democratisering van het EU-AI-bureau

1.1 Kernbeginsel: Het EU-AI-bureau mag niet uitsluitend een door deskundigen aangestuurd orgaan zijn, maar moet maatschappelijke organisaties, burgervertegenwoordigers en regionale stemmen in zijn bestuur integreren. Dit zorgt ervoor dat de AI-regelgeving en -toepassing in overeenstemming zijn met de EU-waarden van democratie, inclusie en transparantie.

1.2 Belangrijkste acties

• Evalueer het AI-bureau: Beoordeel de huidige structuur, het mandaat en de doeltreffendheid van het bureau bij het integreren van de zorgen van het publiek en diverse expertise.
• Revamp the Expert Group: breid de deelname uit met maatschappelijke organisaties, vertegenwoordigers van burgers en regionale deskundigen om technocratische dominantie te voorkomen.
• Stel regelmatig deskundigengroepen en subgroepen in: Ontwikkel een gestructureerd proces waarbij thematische en regionale subgroepen regelmatig bijeenkomen, zodat een voortdurende dialoog en reactievermogen gewaarborgd zijn. De besluitvorming moet worden gestuurd door een stroomschema.

1.3. Potentiële uitdagingen

• Regionale focus: Ervoor zorgen dat het AI-beleid niet uitsluitend door gecentraliseerde instellingen wordt vormgegeven, maar ook lokale en regionale perspectieven weerspiegelt.
• Financieringsbeperkingen: De mate van inclusiviteit en participatie is afhankelijk van de beschikbare financiering. Er is behoefte aan een goed gefinancierde participatiestructuur.
• Diversiteit en symbolisme: Echte vertegenwoordiging moet verder gaan dan symbolische inclusie en ervoor zorgen dat gemarginaliseerde stemmen het beleid vormgeven.
• Geen betekenisvolle dialoog: Raadplegingen moeten meer zijn dan formaliteiten; mechanismen moeten garanderen dat de inbreng van burgers leidt tot uitvoerbare beleidsveranderingen.

Algemene betrokkenheid van actoren (gebruik bestaande systemen)

• Verantwoordelijken:

Vicevoorzitter Technologie van de Europese Commissie

Bureau voor AI-beheer

Leden van de deskundigengroep

Vertegenwoordigers van nabuurschapsplatforms en regionale AI-ethische groepen

• Convenanten

Gebruik bestaande structuren: Maak gebruik van bestaande organen zoals het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) en de Europese burgerpanels om overleg in het werk van het AI-bureau te integreren.

Beperking adviesrol: Hoewel de deskundigen- en burgergroepen geen directe beslissingsbevoegdheid hebben, moeten ze wel op gestructureerde wijze invloed kunnen uitoefenen op beleidsaanbevelingen.

• Synergieën

Versterking van inclusiviteit: AI-governance met verschillende stemmen sluit aan bij democratische principes en zorgt ervoor dat technologie het algemeen belang dient.

Betere dialoog: Een goed gestructureerd participatief model kan zorgen voor een diepere betrokkenheid tussen beleidsmakers, technologen en burgers.

EU-waarden hoog houden in technologiebeleid: Het integreren van deliberatieve democratie in AI-governance zorgt ervoor dat ethische overwegingen centraal blijven staan bij digitale transformatie.

Aanbeveling 2: Pilot buurtvergaderingen voor persoonlijke en digitale betrokkenheid

2.1 Kernbeginsel: Ondersteun buurtvergaderingen waarin persoonlijke en digitale hulpmiddelen worden gecombineerd om de betrokkenheid van burgers en crisisbeheer te verbeteren. Deze bijeenkomsten zijn gericht op het bevorderen van vertrouwen in de gemeenschap, saamhorigheid en effectieve crisiscoördinatie. Resultaten: a) Versterkte gemeenschapsbanden en betrokkenheid, b) Snellere, gecoördineerde reacties op crises, c) Burgers krijgen een stem in de lokale besluitvorming en crisisbeheersing.

2.2 Belangrijkste acties:

• Buurtvergaderingen opzetten: Lokale platforms voor bewoners om problemen te bespreken en samen te werken aan oplossingen.

Stel werkgroepen samen om discussies over te brengen naar een digitaal platform voor bredere toegankelijkheid.

• Ontwikkel een digitaal platform voor crisisbeheer:

Een hulpmiddel voor real-time communicatie, het delen van hulpmiddelen en coördinatie tijdens crises.

Samen met democratische structuren zoals de Democratic Odyssey zorgen voor schaalbaarheid.

• Een Europese burgertrainingsschool oprichten:

Burgers trainen in deliberatieve vaardigheden, crisisbeheer en digitale geletterdheid.

Samenwerken met gemeenten en het Erasmus Student Network voor een diverse vertegenwoordiging.

• Zorg voor diversiteit en inclusie:

Maak vergaderingen en platforms toegankelijk voor iedereen, ook voor gemarginaliseerde groepen en niet-burgers.

Zorg voor financiering en richt u op uitvoerbare oplossingen:

Zoek financiering bij het AI-bureau van de EU en andere bronnen voor duurzaamheid.

Prioriteer uitkomsten die leiden tot tastbare, door de gemeenschap gestuurde acties.

2.3. Potentiële uitdagingen

• Zorg voor inclusiviteit voor gemarginaliseerde groepen.
• Zorg voor duurzame financiering.
• Vermijd tokenisme en richt u op uitvoerbare oplossingen.

Trade-off 6: Vertrouwen op gecentraliseerd beheer in Brussel versus. Transnationale democratie

Aanbeveling 1: zorgen voor gecentraliseerde coördinatie kan efficiëntie, een systemische respons en Europese eenheid in de wereld waarborgen, maar het aanpakken van crises vereist de betrokkenheid van iedereen op het hele grondgebied en een adaptieve respons op basis van lokale contexten.

1.1 Kernbeginsel: Om een crisis aan te pakken, moeten vormen van democratische coördinatie worden gevonden die iedereen in staat stellen gehoord te worden en actie te ondernemen om de algehele respons vorm te geven, maar ook om in hun eigen context, in hun eigen organisaties, op lokale of persoonlijke schaal actie te ondernemen.

1.2 Belangrijkste acties:

• Speciale wet voor verzoekschriften in heel Europa, die kunnen worden ingediend bij een Europese volksvergadering. Als de volksvertegenwoordiging de petitie steunt, moet de EU actie ondernemen. Dit is een vorm van directe democratie waaraan niet alleen burgers maar ook inwoners zouden moeten kunnen deelnemen, en ook verenigingen en lokale instellingen zouden verzoekschriften moeten kunnen indienen.
• Bied migranten rechtstreeks het Europees burgerschap aan, op voorwaarde dat ze de EU-waarden respecteren, om hun politieke en sociale participatie te bevorderen. In een Europa dat te maken heeft met demografische krimp en met verlaten dorpen, wijken en ongebruikte gebouwen, moet Europa een systeem opzetten om het vinden van woon- en werkplekken voor migranten in alle lidstaten te coördineren, en moeten verenigingen, talenscholen en vele andere sociale actoren hierbij worden betrokken.
• Systeem van Europese burgervergaderingen: We hebben in elke lidstaat assemblees nodig om een systeem van permanente Europese assemblees op te zetten. Lokale assemblees kunnen onderwerpen voorleggen aan de Europese coördinatie, die de agenda vaststelt. In veel van onze landen verdwijnen alle openbare ruimten voor politieke discussies, en het creëren van assemblees kan nieuwe ruimten creëren. In de Europese Assemblee zouden mensen gekozen moeten worden in verhouding tot de bevolking van het land, en afgevaardigden van lokale assemblees zouden moeten deelnemen. De eerste eis van alle assemblees in Europa zou moeten zijn dat ze worden erkend als legitieme politieke instellingen, en de EU zou actie moeten ondernemen om ze te erkennen.

1.3 Verwachte resultaten:

• Versterkte gemeenschapsbanden en betrokkenheid.
• Snellere, gecoördineerde reacties op crises.
• Machtiger burgers bij de lokale besluitvorming en crisisbeheersing.

Trade-off 7: Collectieve veiligheid versus individuele vrijheid

Aanbeveling 1: We hebben een meer participatieve, deliberatieve democratie nodig voor burgers tussen verkiezingen in.

1.1 Kernbeginsel: De Europese waarden moeten centraal staan bij alles wat we doen. De Europese Unie moet meer een politieke unie zijn (tot nu toe alleen een economische unie), een transnationale instelling. Verkiezingen zijn niet de alfa en de omega.

Aanbeveling 2: Europa moet een permanente vergadering van crisisburgers instellen (voor besluitvorming in crisissituaties / voor veiligheidsuitdagingen)

1.1 Kernbeginsel: Burgervergaderingen moeten een orgaan zijn voor regelgeving en verantwoordingsplicht, inclusie en diversiteit. Tijdens een crisis moeten regeringen meer verantwoording afleggen; het wordt moeilijker om een regering ter verantwoording te roepen.

1.2. Belangrijkste acties

• Samenstelling:

Voor steden met 20000 tot 100000 inwoners moeten er 20 mensen zijn

Voor steden met meer dan 100000 inwoners moeten er 100 mensen zijn

• Verplichte training voor geselecteerde deelnemers

1.3. Potentiële uitdagingen

• Verlies van aansluiting/verbinding met bredere bevolking
• Taaltoegang: Daarom moeten we een platform in verschillende talen ontwikkelen; diversiteit is een kans, maar ook een potentieel obstakel vanwege de verschillende talen.
• Assemblee moet niet alleen adviserend zijn, maar ook een regelgevende en verantwoordingsfunctie hebben
• De assemblee moet onafhankelijk zijn in plaats van door de overheid georganiseerd - maar de overheid moet wel luisteren.
• Het mandaat moet komen van het EU-niveau of van onderaf, van lokale overheden die zich aansluiten

Aanbeveling 3: Europa moet een Europese Burgeralliantie voor transnationale crisisactie oprichten

Aanbeveling 4: Europa moet in tijden van crisis participatieve budgettering op EU-niveau toepassen

Ke belangrijkste maatregelen:

• Dit comité zou deel kunnen uitmaken van de Permanente Vergadering op EU-niveau.

Trade-off 8: Lokalisme vs. Translokalisme

Aanbeveling 1: Europa moet migranten tijdens crisis verwelkomen

1.2. Belangrijkste acties

• Welkomcomités waarin burgers worden betrokken

Inclusief taaluitwisseling

Werken op de lange termijn

Bevorderen van culturele uitwisseling

Ook werken met ambassadeurs in landen van vertrek

• Bewustwordingscampagnes Communicatie
• Samenwerken tussen burgers en tussen andere overheidsniveaus (best practices)
• Culturele vieringen van lokale en andere culturen en talen
• Crisisparaatheid (blijven aanpassen om efficiëntie en ondersteuning te garanderen)
• Bottom Up-principe: Mensen (niet alleen burgers) en mensen uit andere landen geven feedback over beleid op alle niveaus, inclusief digitaal beleid, van buurt- tot EU-niveau
• Burgers moeten autoriteiten verplichten bestaande aanbevelingen uit te voeren

Trade-off 9: Inclusiviteit vs. Efficiëntie in besluitvorming

VÓÓR CRISIS

Aanbeveling 1: Wanneer overstromingen dreigen, moet de vertegenwoordigende instantie een (vergoed) PANEL VAN PARTIJEN samenstellen waarin zij preventie, rollen, geld en protocollen presenteren en bespreken met een groep deskundigen, die in toegankelijke taal besluiten neemt.

Aanbeveling 2: De lokale overheid informeert burgers ruim van tevoren (in toegankelijke taal) (voor en na het nemen van hun besluit) door deskundigen.

Tijdens een crisis

Aanbeveling 3: Het burgerpanel controleert of het plan wordt uitgevoerd. Het burgerpanel informeert de burgers over de acties van de overheid

Trade off 10: Transparantie versus complexiteit

Aanbeveling 1: Overheden moeten zich inzetten voor volledige transparantie

1.1. Kernprincipes:

• Burgers moeten actief deelnemen aan het maatschappelijk leven door open, geweldloze communicatie te bevorderen en maatschappelijke kwesties te bespreken door naar anderen te luisteren, zich om hen te bekommeren en analyses te delen
• Om het vertrouwen te herstellen, moeten ze om transparantie vragen en instellingen ter verantwoording roepen om ervoor te zorgen dat informatie altijd toegankelijk is, omdat burgers zelf moeten bepalen of informatie complex is of niet en geen enkele autoriteit complexiteit als excuus mag gebruiken om informatie achter te houden.
• Beste verwachting: stem op de regering die om informatie geeft!
• Burgers moeten de verleiding van eenvoud weerstaan en complexiteit omarmen

1.2. Belangrijkste acties

• Overheden moeten regelmatig gedetailleerde rapporten publiceren over beleidsresultaten, de toewijzing van middelen, het voorkomen van corruptie en het herstellen van het vertrouwen van het publiek.

Aanbeveling 2: Overheden moeten crisismanagementtrainingen aanbieden zodat mensen voorbereid zijn om zich aan te passen en te reageren op toekomstige crises, zowel in de zorg voor zichzelf als voor anderen.

1. Kernprincipes

.1 Kernprincipes
• Er moet ondersteuning worden geboden aan burgers om complexiteit te vergroten en te begrijpen
• Overheid moet het bevorderen van eenvoud afwijzen
• Er moet worden geanticipeerd op aanpassingsbeleid, aangezien alle crises gevolgen hebben voor banen

Procesvoortzetting

Deze ontwerpaanbevelingen worden meegenomen naar een online assembleemoment van de Democratic Odyssey, en vervolgens naar een feedbacksessie met politieke actoren, voordat ze worden afgerond tijdens het Weense assembleemoment in mei 2025.