2/2025 Florencja

Projekt zaleceń politycznych

Marzec 2025

W kierunku Karty Obywateli dla Europy: Jak ludzie łączący się ponad granicami pomagają w demokratyzacji zarządzania kryzysowego w różnych krajach i rodzajach rządów, miastach, regionach, krajach, UE?

Uznanie procesu:
Karta uznaje agonistyczną lub konfliktową naturę demokracji, odzwierciedloną w spotkaniach zgromadzenia, gdzie nieporozumienia były wyrażane poprzez różne napięcia lub kompromisy, które wyłoniły się z początkowej dyskusji. Zgromadzenie ułatwiło dyskusję nad dziesięcioma różnymi kompromisami, przedstawionymi poniżej. Poniższe wstępne zalecenia polityczne są wynikiem obrad małych grup obywateli podczas zgromadzenia we Florencji w oparciu o wyniki spotkań zgromadzenia w Atenach i online. Grupy składały się z 12 obywateli, dwóch moderatorów, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i obserwatorów. Każda grupa miała możliwość bezpośredniego ustosunkowania się do rekomendacji dwóch innych grup. 

Trade Off 1: Władza wykonawcza vs. władza obywateli

Rekomendacja 1: Wzmocnienie autonomicznych wspólnot deliberacyjnych

1.1. Podstawowa zasada: Europejscy decydenci powinni szanować i umożliwiać wnoszenie znaczącego wkładu, udzielanie porad i opracowywanie praktycznych rozwiązań przez autonomiczne społeczności deliberacyjne. Społeczności te obejmują między innymi: społeczności zajmujące się energią odnawialną, mieszkalnictwem, młodzieżą, osobami starszymi, środowiskiem i feministycznymi społeczeństwami obywatelskimi. Są to społeczności, które przegrupowują się w celu świadczenia wspólnych lub lokalnych usług i poprzez wspólne zarządzanie przekształcają się w społeczności deliberatywne. Niestety, społeczności te często nie mają wystarczających zasobów, czasu lub umiejętności, aby zmaksymalizować swój wpływ.

1.2. Kluczowe działania:

Wzmocnienie autonomii: Wzmocnienie niezależności i samorządności tych społeczności.

Postępujące rozszerzanie i łączenie tych społeczności: Ułatwianie rozszerzania uczestnictwa w ramach tych społeczności i pomiędzy nimi.

Włączanie podmiotów rządowych w miarę upływu czasu: Włączanie przedstawiciela rządu lub urzędnika służby cywilnej do dyskusji społeczności, gdy społeczność jest na to gotowa, zapewniając, że przedstawiciel ten nie zdominuje dyskusji, ale będzie służył jako łącznik i źródło informacji.

Zalecenie 2: Przeciwdziałanie ekstremizmowi poprzez mobilizację zbiorowej inteligencji

2.1. Podstawowa zasada: Europejska sfera debaty wewnątrz i pomiędzy naszymi krajami powinna być zaprojektowana i zarządzana tak, aby przeciwdziałać ekstremistom, nie tylko poprzez regulacje, które kontrolują lub zakazują pewnych rodzajów ekspresji, ale lepiej poprzez crowdsourcing informacji zwrotnych. Humor i kultura młodzieżowa są tu kluczowe. Obejmuje to renomowane i niezależne platformy internetowe (takie jak "Demagog" w Czechach) do walki z dezinformacją i publicznego ograniczania wpływu charyzmatycznych kłamców i nieskutecznych rządów. Ale jak praktycznie to wdrożyć? Łatwiej powiedzieć niż zrobić.

2.2. Kluczowe działania:

• Synergia z niezależnymi platformami: Wspieranie współpracy z renomowanymi niezależnymi platformami (np. Demagogues w Czechach).
• Listy kontrolne i standardy: Opracowanie i wykorzystanie list kontrolnych pozytywnych i negatywnych działań i zachowań, koncentrujących się na takich obszarach jak korupcja i manipulacja.
• Nadzór nad comiesięcznymi zgromadzeniami obywatelskimi: Prowadzenie regularnych debat publicznych w ramach comiesięcznych zgromadzeń obywatelskich, które debatują w oparciu o te renomowane platformy, wyznaczenie zgromadzenia obywatelskiego do nadzorowania zarządzania platformami, w tym przejrzystego wyboru i tymczasowych mandatów dla administratorów platform.
• Rozpowszechnianie zweryfikowanych informacji: Niezależne organizacje powinny dysponować zasobami w celu promowania szerokiego rozpowszechniania wiarygodnych i możliwych do zweryfikowania faktów.
• Zarządzanie platformą i sprawdzanie faktów: Zbadanie modeli finansowania społecznościowego w celu wsparcia platformy, zapewniając pełną przejrzystość procesów sprawdzania faktów.
• Niezależność: Utrzymanie niezależności platformy od wpływów zewnętrznych.

Zalecenie 3: Wzmocnienie pozycji obywateli w zakresie gotowości kryzysowej

3.1. Podstawowa zasada: obywatele powinni być w wiarygodny sposób uprawnieni do skutecznego angażowania się w życie obywatelskie na wszystkich etapach, od rutynowego zarządzania do reagowania kryzysowego, bez czekania, aż kryzys stanie się ostry.

3.2. Kluczowe działania:

• Ciągła infrastruktura obywatelska powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby mogła być aktywowana w czasie kryzysu.
• Ukierunkowana edukacja obywatelska: Wdrożenie ulepszonych i ukierunkowanych programów obywatelskiej i bezpłatnej edukacji, w tym wykorzystanie "studentów-nauczycieli".
• Szkolenie w zakresie zaufania: Zapewnienie szkoleń skoncentrowanych na budowaniu zaufania obywateli do uczestnictwa w życiu obywatelskim.
• Nieformalny obowiązek uczestnictwa: Wdrożenie nieformalnego obowiązku, podobnego do obowiązku ławnika, uczestnictwa w zgromadzeniach obywatelskich, zastępującego wymóg obowiązkowego głosowania, ale z miękkim obowiązkiem uczestnictwa i rekompensatą.
• Platformy obywatelskie: Ustanowienie i wspieranie platform obywatelskich służących zaangażowaniu i współpracy, szczególnie w czasach kryzysu
• Zwiększone konsultacje publiczne: Wzmocnienie i rozszerzenie procesów konsultacji publicznych, które mogą po prostu opierać się na istniejącej liście e-mailowej lub mediach społecznościowych
• "Działaj tam, gdzie znasz się najlepiej": Zaangażowanie obywateli-ekspertów: angażowanie obywateli w obszarach, w których posiadają oni odpowiednią wiedzę specjalistyczną.

Trade-Off 2: Zaangażowanie obywateli w natychmiastowe reagowanie kryzysowe a planowanie długoterminowe

Rekomendacja 1: Wzmocnienie przestrzeni osobistych w celu zwiększenia umiejętności deliberacyjnych

1.1 Podstawowe zasady: Obywatele powinni mieć dostęp do przestrzeni i szkoleń w celu zdobycia umiejętności deliberacyjnych, zwiększając swoje zaangażowanie w podejmowanie lokalnych decyzji (zwłaszcza tych, które mają bezpośredni wpływ na ich życie), co ostatecznie doprowadzi do spójności społecznej.

1.2. Kluczowe działania

• Regularne dialogi lokalne
• Szkoły powinny zawierać programy nauczania na temat (europejskiej) deliberacji.
• Regularne przestrzenie do nauki umiejętności deliberacyjnych (najlepiej co 1-5 lat)

Umiejętności deliberacyjne: Komunikacja

Słuchanie empatyczne (aktywne słuchanie)

Zrozumienie emocjonalne

Wytyczne

Szacunek dla różnic

Rozwiązywanie problemów i orientacja na rozwiązania

Proaktywne i pełne szacunku zadawanie pytań

Umiejętności deliberacyjne: Informacje

Sprawdzanie faktów i badania

Przygotowanie poprzez zestawy narzędzi i szkolenia

Wymiana najlepszych praktyk

Zaangażowanie sąsiedzkie

Umiejętności deliberacyjne: Upodmiotowienie

Włączające podejmowanie decyzji

Odpowiedzialność wobec młodzieży

Dialogi, po których następuje działanie

Przynależność i zbiorowe działanie

Edukacja polityczna

Planowanie zasobów i inwestycje w lokalne gospodarki

Skalowanie i łączenie zbiorowej inteligencji

1.3. Potencjalne wyzwania

• Zaangażowanie ludzi w dłuższej perspektywie
• Znalezienie odpowiedniego wsparcia instytucjonalnego.
• Dostęp do zasobów (wymaga bardziej systematycznego finansowania).
• Obywatele mający dostęp do tych przestrzeni i szkoleń.

Trade-Off 3: Zaufanie do liderów a odpowiedzialność

Rekomendacja 1: Zgromadzenia obywatelskie muszą zostać zinstytucjonalizowane na poziomie lokalnym, krajowym i europejskim, organizowane przez Komisję Europejską lub Parlament Europejski.

1.1 Podstawowe zasady: Jeśli zgromadzenia obywatelskie zostaną zinstytucjonalizowane, zwiększy się zaufanie i odpowiedzialność. Zwiększy to zaufanie obywateli do polityków. Zgromadzenie obywatelskie będzie korzystne dla decydentów i władz lokalnych.

1.2. Kluczowe działania

• Zgromadzenie obywateli powinno zostać zinstytucjonalizowane na poziomie lokalnym, krajowym i europejskim, zorganizowane przez Komisję Europejską lub Parlament Europejski.
• Skład: Powinien obejmować co najmniej 20 członków.
• Zgromadzenie musi obejmować ambasadorów z innych zgromadzeń
• Zgromadzenie musi być zorganizowane w drodze podziału, z uwzględnieniem reprezentacji.

1.3. Potencjalne wyzwania

• Wyzwanie znalezienia wspólnych lokalnych kwestii do omówienia
• Wyzwanie w zarządzaniu różnorodnością opinii i interesów (na przykład w turystyce, klimacie, migracji)
• Niechęć podmiotów politycznych do przyjęcia rozwiązań
• Finansowanie
• Uczestnictwo obywateli
• Przejrzystość procesu

Sugestie do zagwarantowania:

Ewaluację polityki

Przejrzystość procesu

Ewaluację obywateli

Instytucje nadzorujące

Trade-off 4: Direct vs. Demokracja deliberatywna

Przed kryzysem

Zalecenie 1: Odpowiednie władze muszą zapewnić obywatelom umiejętności, przestrzenie i procesy pozwalające im być aktywnymi obywatelami w sposób bardziej powszechny i regularny (np. budżet partycypacyjny)

Rekomendacja 2: Odpowiednie władze muszą wykorzystywać procesy deliberacyjne w celu włączenia obywateli w przygotowywanie protokołów/strategii oraz w podejmowanie decyzji o tym, jak radzić sobie z kompromisami w zakresie praw i trudnymi wyborami

Zalecenie 3: Odpowiedni interesariusze muszą stosować metody bezpośredniego zaangażowania (referendum, konsultacje online, wezwania), aby wybierać między różnymi protokołami/strategiami.

PODCZAS KRYZYSU

ZALECENIE 4: Władze wykonawcze muszą zapewnić współodpowiedzialność wszystkich podmiotów, aby zagwarantować kontrolę i równowagę

PO KRYZYSIE

ZALECENIE 5: Odpowiednie władze muszą ocenić skuteczność zgromadzenia obywatelskiego.

1.1 Podstawowe zasady

• nic o nas bez nas!

1.2. Kluczowe działania

• Narzędzia/technologia online mogą pomóc obniżyć koszty i przyspieszyć czas wdrażania (dotyczy wszystkich zaleceń)
• Sieć koordynatorów do organizowania, a następnie skalowania debat (dotyczy wszystkich zaleceń)
• Obywatele jako "strażnicy" powinni angażować się w działania instytucji w różnych formatach, aby zapewnić zgodność z procesem. (Zalecenie 4)
• Ocena protokołów z obywatelami i pogodzenie polaryzujących poglądów i żywych doświadczeń związanych z kryzysem. (Zalecenie 5)

Ogólne zaangażowanie podmiotów

• Obywatele: Wykorzystaj oferowane im możliwości
• Politycy: zrób pierwszy krok: deleguj władzę, słuchaj i podejmuj działania
• Eksperci: Kryteria informowania obywateli: bezstronność (brak konfliktu interesów), otwartość na nowe pomysły, różnorodność.

Trade-off 5: Narzędzia cyfrowe vs. podejście skoncentrowane na człowieku

Rekomendacja 1: Demokratyzacja Urzędu UE ds. AI

1.1 Podstawowa zasada: Urząd UE ds. AI nie powinien być wyłącznie organem kierowanym przez ekspertów, ale musi włączać organizacje społeczeństwa obywatelskiego (CSO), przedstawicieli obywateli i głosy regionalne do swojego zarządzania. Zapewni to zgodność regulacji i wdrażania AI z wartościami UE w zakresie demokracji, integracji i przejrzystości.

1.2 Kluczowe działania

• Ocena Urzędu ds: Ocenić jego obecną strukturę, mandat i skuteczność w uwzględnianiu obaw społecznych i różnorodnej wiedzy specjalistycznej.
• Zmodernizować Grupę Ekspertów: Rozszerzyć uczestnictwo o organizacje społeczeństwa obywatelskiego, przedstawicieli obywateli i ekspertów regionalnych, aby uniknąć technokratycznej dominacji.
• Utworzyć regularne Grupy Ekspertów i podgrupy: Należy opracować ustrukturyzowany proces, w ramach którego podgrupy tematyczne i regionalne będą spotykać się regularnie, zapewniając ciągły dialog i zdolność reagowania. Model schematu blokowego powinien kierować procesem decyzyjnym.

1.3. Potencjalne wyzwania

• Skupienie się na regionach: Zapewnienie, że polityka w zakresie sztucznej inteligencji nie jest kształtowana wyłącznie przez scentralizowane instytucje, ale odzwierciedla perspektywy lokalne i regionalne: Poziom inkluzywności i partycypacji zależy od dostępnego finansowania. Potrzebna jest dobrze wyposażona struktura partycypacyjna.
• Różnorodność i tokenizm: Prawdziwa reprezentacja musi wykraczać poza symboliczne włączenie i zapewniać, że zmarginalizowane głosy kształtują politykę.
• Brak znaczącego dialogu: Konsultacje powinny być czymś więcej niż tylko formalnością; mechanizmy muszą gwarantować, że wkład obywateli prowadzi do możliwych do wprowadzenia zmian w polityce.

Ogólne zaangażowanie podmiotów (wykorzystanie istniejących systemów)

• Osoby odpowiedzialne:

Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej ds. technologii

Przywództwo Urzędu ds. sztucznej inteligencji

Członkowie grupy ekspertów

Przedstawiciele platform sąsiedzkich i regionalnych grup ds. etyki sztucznej inteligencji

• Kompromisy

Wykorzystanie istniejących struktur: Wykorzystanie istniejących organów, takich jak Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) i Europejskie Panele Obywatelskie, w celu włączenia uczestnictwa deliberatywnego do prac Biura ds: Chociaż grupy ekspertów i obywateli nie mogą mieć bezpośredniej mocy decyzyjnej, powinny mieć ustrukturyzowany wpływ na zalecenia dotyczące polityki.

• Synergie

Wzmocnienie inkluzywności: Zarządzanie sztuczną inteligencją, które obejmuje różnorodne głosy, jest zgodne z zasadami demokracji i zapewnia, że technologia służy dobru publicznemu.

Wzmocnienie dialogu: Dobrze zorganizowany model partycypacyjny może stworzyć głębsze zaangażowanie między decydentami, technologami i obywatelami.

Utrzymywanie wartości UE w polityce technologicznej: Włączenie demokracji deliberatywnej do zarządzania sztuczną inteligencją zapewnia, że względy etyczne pozostaną w centrum transformacji cyfrowej.

Zalecenie 2: Pilotażowe zgromadzenia sąsiedzkie na rzecz osobistego i cyfrowego zaangażowania

2.1 Podstawowa zasada: Wspieranie zgromadzeń sąsiedzkich łączących narzędzia osobiste i cyfrowe w celu poprawy zaangażowania obywateli i zarządzania kryzysowego. Zgromadzenia te mają na celu wspieranie zaufania społeczności, przynależności i skutecznej koordynacji kryzysowej. Rezultaty: a) Wzmocnienie więzi i zaangażowania społeczności, b) Szybsze, skoordynowane reagowanie na sytuacje kryzysowe, c) Wzmocnienie pozycji obywateli w lokalnym procesie decyzyjnym i zarządzaniu kryzysowym.

2.2 Kluczowe działania:

• Utworzenie zgromadzeń sąsiedzkich: Lokalne platformy dla mieszkańców do omawiania problemów i współpracy nad rozwiązaniami.

Stwórz grupy robocze, aby przenieść dyskusje na platformę cyfrową w celu zapewnienia szerszej dostępności.

• Rozwiń cyfrową platformę zarządzania kryzysowego:

Narzędzie do komunikacji w czasie rzeczywistym, udostępniania zasobów i koordynacji podczas kryzysów.

Połączenie z demokratycznymi strukturami, takimi jak Demokratyczna Odyseja, w celu zapewnienia skalowalności.

• Stworzenie Europejskiej Szkoły Szkolenia Obywateli:

Szkolenie obywateli w zakresie umiejętności deliberacyjnych, zarządzania kryzysowego i umiejętności cyfrowych.

Współpraca z gminami i siecią studencką Erasmus w celu zapewnienia zróżnicowanej reprezentacji.

• Zapewnienie różnorodności i integracji:

Uczynienie zgromadzeń i platform dostępnymi dla wszystkich, w tym grup marginalizowanych i osób niebędących obywatelami.

Zabezpiecz finansowanie i skoncentruj się na praktycznych rozwiązaniach:

Szukaj finansowania z unijnego biura ds. sztucznej inteligencji i innych źródeł w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju.

Priorytetyzuj wyniki, które prowadzą do namacalnych działań kierowanych przez społeczność.

2.3. Potencjalne wyzwania

• Zapewnienie inkluzywności dla zmarginalizowanych grup.
• Zabezpieczenie zrównoważonego finansowania.
• Unikanie tokenizmu i skupienie się na praktycznych rozwiązaniach.

Trade-off 6: Poleganie na scentralizowanym zarządzaniu w Brukseli kontra ponadnarodowa demokracja. Demokracja ponadnarodowa

Rekomendacja 1: zapewnienie scentralizowanej koordynacji może zapewnić skuteczność, systemową reakcję i europejską jedność na świecie, ale radzenie sobie z kryzysem wymaga zaangażowania wszystkich na całym terytorium i adaptacyjnej reakcji zgodnie z lokalnymi kontekstami.

1.1 Główna zasada: Przeciwdziałanie kryzysowi wymaga znalezienia form demokratycznej koordynacji, która umożliwi każdemu bycie wysłuchanym i podejmowanie działań w celu kształtowania ogólnej reakcji, jednocześnie działając w swoim kontekście, w swoich organizacjach, na skalę lokalną lub osobistą.

1.2 Kluczowe działania:

• Specjalne prawo dla petycji w całej Europie, które można przedłożyć europejskiemu zgromadzeniu ludowemu. Jeśli zgromadzenie poprze petycję, UE musi podjąć działania. Jest to forma demokracji bezpośredniej, w której powinni móc uczestniczyć nie tylko obywatele, ale także mieszkańcy, a stowarzyszenia i instytucje lokalne również powinny mieć możliwość składania petycji. Aby to zadziałało, potrzebne byłoby wsparcie dla osób starszych i osób bez dostępu do technologii, a także szeroka publiczna kampania informacyjna we wszystkich mediach.
• Przyznanie obywatelstwa europejskiego bezpośrednio migrantom, pod warunkiem, że będą przestrzegać wartości UE, w celu promowania ich udziału w życiu politycznym i społecznym. W Europie, która stoi w obliczu niżu demograficznego i ma opuszczone wioski, dzielnice i nieużywane budynki, należy przyjąć system koordynowania przez Europę znajdowania miejsc do życia i pracy dla migrantów we wszystkich państwach członkowskich, a stowarzyszenia, szkoły językowe i wiele innych podmiotów społecznych powinno być zaangażowanych w jego realizację.
• System europejskich zgromadzeń obywatelskich: Potrzebujemy zgromadzeń w każdym państwie członkowskim tworzących system stałego zgromadzenia europejskiego. Tematy mogą być proponowane przez lokalne zgromadzenia do Koordynacji Europejskiej w celu podjęcia decyzji o porządku obrad. W wielu naszych krajach znikają wszystkie publiczne przestrzenie do dyskusji politycznej, a tworzenie zgromadzeń może stworzyć nowe przestrzenie. W Zgromadzeniu Europejskim ludzie powinni być wybierani proporcjonalnie do populacji kraju, a delegaci z lokalnych zgromadzeń powinni brać w nim udział. Pierwszym żądaniem wszystkich zgromadzeń w całej Europie powinno być uznanie ich za legalne instytucje polityczne, a UE powinna podjąć działania w celu ich uznania.

1.3 Oczekiwane rezultaty:

• Wzmocnienie więzi społecznych i zaangażowania.
• Szybsze, skoordynowane reakcje na sytuacje kryzysowe.
• Upełnomocnieni obywatele w lokalnym procesie decyzyjnym i zarządzaniu kryzysowym.

Trade-off 7: Bezpieczeństwo zbiorowe vs. indywidualna wolność

Rekomendacja 1: Musimy mieć bardziej partycypacyjną, deliberatywną demokrację dla obywateli pomiędzy wyborami.

1.1 Podstawowa zasada: Europejskie wartości powinny być w centrum naszych działań. Unia Europejska powinna być bardziej unią polityczną (jak dotąd bardziej tylko unią gospodarczą), instytucją ponadnarodową. Wybory nie są alfa-omegą. Potrzebujemy demokracji o "greckim smaku".

Rekomendacja 2: Europa musi uruchomić stałe kryzysowe zgromadzenie obywateli (do podejmowania decyzji w sytuacjach kryzysowych / w przypadku wyzwań związanych z bezpieczeństwem)

1.1 Podstawowa zasada: Zgromadzenia obywatelskie muszą być organem regulacji i odpowiedzialności, integracji i różnorodności. Podczas kryzysu istnieje potrzeba zwiększenia odpowiedzialności rządów; trudniej jest pociągnąć rząd do odpowiedzialności.

1.2. Kluczowe działania

• Skład:

Dla miast od 20000 do 100000 mieszkańców powinno być 20 osób

Dla miast powyżej 100000 powinno być 100 osób

• Obowiązkowe szkolenie dla wybranych uczestników

1.3. Potencjalne wyzwania

• Utrata połączenia z szerszą populacją
• Dostęp językowy: Dlatego musimy opracować platformę w różnych językach, różnorodność jest szansą, ale także potencjalną przeszkodą ze względu na różne języki.
• Zgromadzenie powinno być nie tylko doradcze, ale także pełnić funkcję regulacyjną i rozliczeniową
• Zgromadzenie powinno być niezależne, a nie zorganizowane przez rząd - ale rząd musi słuchać.
• Mandat musiałby pochodzić z poziomu UE / lub oddolnie od samorządów lokalnych łączących się

Rekomendacja 3: Europa musi uruchomić Europejskie Sojusze Obywatelskie na rzecz Ponadnarodowych Działań Kryzysowych

Rekomendacja 4: Europa musi wykorzystywać budżet partycypacyjny na poziomie UE w czasach kryzysu

Kluczowe działania:

• Komitet ten mógłby działać w ramach Stałego Zgromadzenia na poziomie UE.

Trade-off 8: Lokalizm vs. translokalizm

Rekomendacja 1: Europa musi przyjąć migrantów w czasie kryzysu

1.2. Kluczowe działania

• Komitety powitalne, w które zaangażowani są obywatele

W tym wymiana językowa

Praca długoterminowa

Promowanie wymiany kulturowej

Również współpraca z ambasadorami w krajach wyjazdu

• Kampanie uświadamiające Komunikacja
• Współpraca między obywatelami i między innymi szczeblami władzy (najlepsze praktyki)
• Obchody kulturowe lokalnych i innych kultur i języków
• Przygotowanie na kryzys (ciągłe dostosowywanie się w celu zapewnienia skuteczności i wsparcia)
• Zasada Bottom Up: Ludzie (nie tylko obywatele) i ludzie z innych krajów przekazujący informacje zwrotne na temat polityki na wszystkich poziomach, w tym polityki cyfrowej od skali sąsiedztwa do skali UE
• Obywatele zobowiązujący władze do wdrażania istniejących zaleceń

Trade-off 9: Inkluzywność vs. Efektywność w podejmowaniu decyzji

Przed kryzysem

Zalecenie 1: Gdy prawdopodobne jest wystąpienie powodzi, władze przedstawicielskie muszą powołać (wynagradzany) PANEL LUDZI, gdzie muszą przedstawić i przedyskutować zapobieganie, role, pieniądze, protokoły z grupą ekspertów, którzy opracują decyzje w przystępnym języku.

ZALECENIE 2: Władze lokalne informują obywateli z dużym wyprzedzeniem (w dostępnym języku) (informowane przez ekspertów przed i po podjęciu decyzji.

W CZASIE KRYZYSU

ZALECENIE 3: Panel obywatelski monitoruje, czy plan jest wdrażany. Panel obywatelski informuje obywateli o działaniach rządu

Zaleta 10: Przejrzystość kontra złożoność

Zaleta 1: Rządy muszą zobowiązać się do pełnej przejrzystości

1.1. Podstawowe zasady:

• Obywatele powinni aktywnie uczestniczyć w życiu obywatelskim poprzez wspieranie otwartej, pozbawionej przemocy komunikacji i omawianie kwestii społecznych poprzez słuchanie i troskę o innych oraz dzielenie się analizami
• Aby odbudować zaufanie, muszą żądać przejrzystości i pociągać instytucje do odpowiedzialności, zapewniając, że informacje są zawsze dostępne, ponieważ to obywatele decydują, czy są one złożone, czy nie, a żadna władza nie powinna wykorzystywać złożoności jako wymówki do ich ukrywania.
• Najlepsze oczekiwanie: głosuj na rząd, który będzie o to dbał!
• Obywatele powinni oprzeć się pokusie prostoty i przyjąć złożoność

1.2. Kluczowe działania

• Rządy muszą regularnie publikować szczegółowe raporty na temat wyników polityki, alokacji zasobów, zapobiegania korupcji i przywracania zaufania publicznego.

Zalecenie 2: Rządy muszą oferować szkolenia z zakresu zarządzania kryzysowego, aby ludzie byli przygotowani do adaptacji i reagowania na przyszłe kryzysy, zarówno w trosce o siebie, jak i o innych.

1.1 Podstawowe zasady

• Obywatele powinni otrzymać wsparcie w celu zwiększenia i zrozumienia złożoności
• Rządy powinny odrzucić promowanie prostoty
• Polityki adaptacyjne powinny być przewidywane, ponieważ wszystkie kryzysy mają wpływ na miejsca pracy

Kontynuacja procesu

Projekt zaleceń zostanie przekazany do momentu zgromadzenia online Odysei Demokratycznej, a następnie na sesję informacji zwrotnych z udziałem podmiotów politycznych, zanim zostaną sfinalizowane podczas wiedeńskiego zgromadzenia w maju 2025 r.